Een week verder. De eerste week echt alleen. En het ging best goed, vooraf had ik echt geen flauw idee hoe ik dit zou doen. Maar het blijkt dat als je dag voor dag pakt, de dag vanzelf voorbij gaat. En ik red me best in mijn uppie. Het koken heb ik nog niet helemaal onder controle, kan soms doelloos in de supermarkt staan, en er komt geen gerecht naar boven poppen waar ik zin in zou hebben. Dus dat heb ik anders opgelost. Chef Hendrik kookt voor mij, een soort tafeltje dekje, waar ik 3x per week mijn maaltijden bestel, na het werk ophaal en ’s avonds oppiep in de magnetron. Super lekker, super vers, en erg gevarieerd. De rest van de dagen kook ik wel zelf, maar dat beperkt zich dan wel tot een pan nasi of pasta. Maar dat aten we normaal toch ook wel eens, dus ben best trots op mezelf.
Op het werk is het mega druk, dat loopt vanzelf en ik merk dat ik me kan verheugen op een avondje tv kijken, met de hondjes aan mijn voeten en de katten veilig opgeborgen in de kattenkamer. Ik red me best en dat voelt goed.
Verder zit ik natuurlijk nog wel in de hele financiele afwikkeling, en mijn hemel… dat valt nog niet mee, maar ook daarvoor heb ik een draaiboekje, net als de maaltijden, 3x per week stort ik me erop, en de andere dagen laat ik de financiele boel lekker de financiele boel.
Deze week hapje gegeten met een oud collega en dit weekend ga ik lekker gezellig borrelen met een nieuwe vriendin, die ik pas heb ontmoet, en daar heb ik ook zin in. Even vreemd om alleen ergens naar toe te gaan, maar na mijn eerste aarzeling heb ik mezelf een schopje gegeven en ben ik gewoon gegaan. Dit weekend stort ik me ook vol overgave op het onkruid in de tuin, zodat Frank straks in mei geen hartverzakking krijgt. Nu alleen nog een handige tip hoe ik leguanen en hagedissen uit het zwembad krijg, want daar ben ik geen ster in, en de honden bakken er ook niets van.